محمدتقی پروانه عباسی اصفهانیملّامحمّدتقی معروف به «پروانه عباسی» و «ملّا پروانه» فرزند اللَّه قلی، عارف سالک و ادیب فاضل قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیملّامحمّدتقی معروف به «پروانه عباسی» و «ملّا پروانه» فرزند اللَّه قلی، عارف سالک و ادیب فاضل، در قرن یازدهم هجری در اصفهان ساکن بوده و مراتب سیر و سلوک را نزد جمعی از عرفاء و صوفیه اصفهان خصوصاً شیخ محمّد علی مؤذن مشهدی خراسانی قطب سلسله ذهبیه طی نموده و در اصفهان به عبادت و تزکیه نفس و مطالعه کتب حکمی و عرفانی مشغول بوده و سرانجام در سال ۱۰۸۹ق وفات یافته و در قبرستان ستّی فاطمه اصفهان مدفون شده است. [۱]
به نقل از احسان عظیمی از کتاب «نور الهدایه و مصدرالولایه»، ص۱۶۰.
وی کتابخانه‌ای آبرومند داشته و بر بسیاری از کتب آن تملک خود را یاداشت نموده است. از جمله نسخه‌ای نفیس از «طهارة الاعراق» ابن مسکویه، که طاهر بن وجیه الدّین علی قاضی در ربیع الثّانی ۴۲۲ق آن را کتابت کرده و در سال ۱۰۵۳ق ملّاپروانه بر روی یکی از برگ‌های آن یادداشت تملک خود را نوشته است. [۲]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، الروضه النضره، ص۱۰۲.
وی در سال ۱۰۸۶ پانصد جلد از کتب خود را وقف نموده که از آن جمله کتاب النهایه ابن اثیر کتابت سال ۱۰۷۵ به شماره ۴۱۷ در کتابخانه مدرسه مروی تهران موجود است. [۳]
فهرست کتابخانه مروی، ص۲۶۱.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۱۱-۲۱۲. رده‌های این صفحه : ادیبان اصفهان | ادیبان اصفهان سده یازدهم (قمری) | ادیبان ایرانی | شاعران اصفهان | شاعران اصفهان سده یازدهم (قمری) | شاعران ایران | شاعران سده یازدهم (قمری) | عارفان اصفهان | عارفان اصفهان سده یازدهم (قمری) | عارفان سده یازدهم (قمری | عالمان اصفهان | عالمان ایران | فضلای اصفهان | فضلای سده یازدهم (قمری)
|